De stand van zaken!
Het is alweer ruim een jaar geleden, dat er bij de bewoners aan de Waubacherweg een folder van de gemeente Kerkrade in de bus viel. Hierin werden zij er over geïnformeerd dat men voornemens was om deze doorgaande weg verkeerstechnisch opnieuw in te richten. Het meest ingrijpende gevolg was, dat er op de kruising met de Rimburgerweg een rotonde wordt aangelegd. Deze week sprak de Anselbode met de twee initiatiefnemers om op deze rotonde een kunstwerk te plaatsen met een verwijzing naar het ’t Koelleëve’ van Eygelshoven.
Aan het woord zijn deze week John Coervers en Jos Hermans
Jos Hermans:
“Niet lang nadat de folder bij mij thuis in de bus viel, trof ik John Coervers en we raakten in gesprek over de nieuwe rotonde, die inmiddels in aanbouw is. Ik weet dat John net als mij zeer geïnteresseerd is in het mijnverleden van Eygelshoven. Ik opperde in het gesprek of hij niet samen met mij een poging zou willen ondernemen om op die rotonde een kunstwerk te realiseren met een thema uit het mijnverleden.”
John Coervers:
“Ik vond het een uitdagend plan en ik had er wel zin in. Zo ben ik al een tijd bezig om op iedere plek waar in het verleden een kolenmijn stond een tijdvenster te laten plaatsen. Ik maakte een afspraak met wethouder Tim Weijers en een paar dagen later zaten Jos en ik, samen met hem en twee ambtenaren aan tafel. Jos en ik legde onze plannen op tafel en we hadden direct het gevoel dat de gemeente ons wilde steunen. Voorwaarde was wel, dat het initiatief en de financiering ons ‘pakkie aan’ was en de gemeente ons op de achtergrond zo goed als mogelijk zou steunen.
Jos Hermans:
Het eerste wat er geregeld moest worden, was natuurlijk een kunstenaar, die het beeld moest maken. We wilden beiden, bij voorkeur, iemand uit ons dorp en zo kwamen we uiteindelijk bij Maria Stams, uit de Molenweg, terecht. Zij is onder andere bekend om de bronzen Koningsbuste in het raadhuis van Kerkrade. We legden ook aan haar ons plan voor en na een paar dagen bedenktijd belde zij, het klikte tussen ons en we hadden een deal.
Maria Stams:
“Ik was wel ietwat verrast toen John en Jos contact met me opnamen, maar tegelijkertijd vond ik het ook een mooie uitdaging om een beeld te creëren in mijn eigen dorp. Het onderwerp van ’t Koelleëve spreekt me aan. Ik hoefde niet lang na te denken en stemde toe.
Na enkele gesprekken werd de opdracht als volgt geformuleerd. Het moet een beeld worden dat aan het mijnverleden, beter gezegd ’t Koelleëve’ herinnert. Verder moeten de twee mijnen, de Laura en de Julia, onderdeel zijn van het geheel, maar ook de Felbiss, de breuk die de concessievelden van beide Eygelshovense mijnen scheidt. Daar naast moet er ook een plekje zijn voor de mijnwerker, die de kolen uit de grond haalde en ook moet zijn vrouw prominent aandacht krijgen in het kunstwerk.
Ik ben nu bezig om schetsen te maken van het kunstwerk, zodat ik mij een beeld kan vormen of alle facetten, die ik zojuist opnoemde, wel voldoende aandacht krijgen.
Op je vraag Wim, wanneer het kunstwerk klaar is, moet ik nog het exacte antwoord schuldig blijven. Maar ergens in het voorjaar van 2022 moet het er staan.”
John Coervers:
“Terwijl Maria aan de slag ging met de schetsen, lag er voor Jos en mij ook nog wel wat klusjes te wachten. Zo moesten er met de gemeente Kerkrade afspraken gemaakt worden. Omdat er bijvoorbeeld een leiding onder de rotonde door loopt, moet rekening gehouden worden met de juiste plek van het kunstwerk op de rotonde. Verder moest er een flyer gemaakt worden om de ‘sponsoren’ die we wilden aanschrijven een indruk te geven over het geheel. Dit zijn dan enkele voorbeeldjes. Wat ik wel nog even wil aanhalen is, dat in de diverse gesprekken met de wethouder we steeds het gevoel hadden dat we hun vertrouwen kregen en gesteund werden in ons plan. Hierdoor konden wij het geduld opbrengen om in deze coronatijd ons doel na te streven en uiteindelijk te bereiken”.
Jos Hermans:
“De financiering was voor ons de grootste hobbel die we moesten nemen. We schreven tientallen brieven. Toen die op de post waren, werd het wel even spannend. Maar na een weekje kwamen de eerste donaties binnen en langzaam maar zeker kwam ons streefbedrag in zicht.”
John Coervers:
“Wat mooi is om ter afsluiting van dit interview te vermelden, is dat het streefbedrag in zicht is en we met de nog toegezegde sponsorgelden, de financiering rond hebben van dit monument dat hopelijk een brug slaat van het verleden, via het heden naar de toekomst”.