Op zondag 15 mei wordt door de bewoners van de Bosweg in Eygelshoven voor de dertigste keer een rommelmarkt georganiseerd. De Anselbode sprak met de dames van het eerste uur, Martha Vuist (65) en Marie José Habets (60), over het begin, wat er in die dertig jaar allemaal veranderde, de weergoden en dat ene jaar dat Corona roet in het eten gooide. Voor de stuwende kracht binnen de organisatie Marie-José is het dit jaar de laatste keer. Zij geeft het stokje over aan ‘de jeugd’ van de Bosweg.
Martha Vuist: “Begin tachtiger jaren vertelde Marie-José Habets over de rommelmarkt, die in de straat, bij een bekende van haar jaarlijks werd gehouden. Ik vond het wel een leuk idee en je kon al het overbodige op zolder, in de kelder en stal op een gezellige manier kwijt komen en met een beetje geluk kon je er nog een leuk centje aan verdienen. Het devies was niet dralen, maar meteen in de straat gaan peilen, wie er allemaal mee wilden doen. Ik ging een paar dagen, nadat ons plan geboren werd, met een buurman bij alle bewoners een praatje maken en tot onze verbazing bleek, dat de overgrote meerderheid wel mee wilde doen. Leuk om even te vertellen Wim, is dat we bij een ouder echtpaar aan de deur kwamen en die mevrouw direct enthousiast vroeg naar welk goed doel de opbrengst ging, waarop wij met een lach vertelden, dat wij, de straatbewoners, het goede doel waren en ook hen konden we op de lijst van deelnemers bijschrijven. Maar goed, na dat rondje langs de bewoners konden we aan de slag met het organiseren van de rommelmarkt. Vanaf dit moment werd Marie-José de stuwende kracht achter ons plan. Ze vroeg direct een vergunning aan, maakte de afspraken met de bewoners, deelde de standplaatsen in; en regelde de financiën.”
Marie-José:
“Niet alleen de opbrengst van de verkoop was het belangrijkste uitgangspunt, maar vooral ook gezelligheid. We rekenden uit hoeveel stands we langs de Bosweg zouden kunnen plaatsen. Nadat aan iedere deelnemende bewoner een standplaats was toegewezen, hielden we nog zo’n dertig plekken over. Binnen no-time waren we deze aan, zeg maar, niet Boswegbewoners, kwijt. De bewoners betaalden uiteraard niets en ‘de vreemden’ betaalden 2,50 gulden. Dat kun je je tegenwoordig niet meer voorstellen, toch? Toen we de vergunning binnen hadden was alles geregeld, maar daar vergisten we ons in. De markt zou rond 10.00 uur beginnen en we dachten dat de bewoners en de overige standhouders, zo langzaam tegen 08.00 uur zouden beginnen met opbouwen. Maar dat lag dan toch wel even anders. Tegen half zes s’ morgens schrok ik wakker van standhouders, die al begonnen waren met de opbouw van hun stand en het uitstallen van hun spulletjes. Daar hadden we natuurlijk niet op gerekend en nu voor de dertigste editie van de rommelmarkt, liggen de regels waar iedereen zich aan te houden heeft keurig vastgelegd in een draaiboek.”
Martha:
‘Zo’n markt is meer als enkel en alleen de verkoop van verkoopwaar. Ik durf wel te zeggen, dat het heeft bijgedragen aan de saamhorigheid in de straat. Al tijdens de voorbereidingen, maar zeker ook op de grote dag, heb je contact met je buurtgenoten. Je ziet bijvoorbeeld, dat mensen die verhuizen, toch aan de markt deelnemen of die komen bezoeken. Jammer was het dat we vanwege de Coronamaatregelen de rommelmarkt in 2020 niet konden laten doorgaan.
Marie-José:
Op een enkel regenbuitje na hebben we meestal prachtig mooi weer gehad, behalve dan op die zondag aan het begin van de eeuw, toen er plotseling behoorlijk grote hagelstenen, uit de hemel kwamen vallen. Iedereen zocht zich een onderkomen en de buurtbewoners lieten zoveel mogelijk mensen bij zich schuilen.
Martha:
“De rommelmarkt heeft in die dertig jaar heel wat gedaan. We houden ieder jaar voor alle bewoners van de Bosweg een barbecue, die grotendeels betaald wordt door de opbrengst van de rommelmarkt. We hebben eigen ‘Bosweg vlaggen’ aangeschaft en zelfs een eigen rommelmarkt banner.”
Marie-José:
Met de organisatie komt natuurlijk heel wat werk op je af, maar het mooie is wel, dat iedereen in de straat behulpzaam is. Iedereen neemt er aan deel, helpt s’ morgens vroeg mee bij het inrichten van de straat op de mooiste dag van het jaar. Je zou het zo kunnen zeggen, dat de rommelmarkt eigenlijk de rode draad is van de saamhorigheid bij de bewoners in de straat. Het is voor mij de laatste keer dat ik als lid van de organisatie meedoe. Na dertig geef ik het stokje over aan de jeugd, maar als de rommelmarkt gehouden wordt, zal ik er beslist zo veel mogelijk zijn. Kijk Wim, ik woon al een tijdje niet meer op de Bosweg, maar die saamhorigheid van de bewoners in de Bosweg mis ik nu wel af en toe een beetje.”
De Anselbode dankt de dames voor het interview en wensen hen in ieder geval mooi weer op zondag 15 mei, tussen 10.00 uur en 16.00 uur, tijdens de dertigste rommelmarkt aan de Bosweg in Eygelshoven.