Hij is al bijna meer dan veertig jaar lid van het IVN, verzorgt wandelingen, voor de afdelingen Ubach over Worms en Kerkrade, is een van de initiatiefnemers van ‘stop de golfbaan bij Rolduc’ en maakte in 2019 en 2020 deel uit van ‘Schoon Wormdal’ een werkgroep om de Worm schoon te houden van zwerfafval. Deze week is aan het woord natuurliefhebber pur sang Herman Langen.

Herman:

“Negen en zestig jaar geleden, werd ik geboren in de Kleine Stegel in Eygelshoven. Je kunt eigenlijk wel zeggen, dat ik daar werd grootgebracht op een kleine boerderij. We hadden thuis dieren en een flinke moestuin. Mijn moeder maakte er geen probleem van als ik soppend van de modder thuis kwam omdat ik weer eens tot aan mijn nek in een poel had gestaan. De kleren gingen gewoon in de was. Ik ving vlinders op de Spoordijk en was vaak te vinden in Haanrade om daar in een van de vijvertjes stekelbaarsjes te vangen. Als klein kind interesseerde mij alles wat met de natuur te maken had. Na de lagere school ging ik naar de Mulo en vervolgens haalde in mijn onderwijsakte voor het basisonderwijs. Er was weinig plek vrij voor jonge onderwijzers en ik vertrok naar Delft waar ik een baan kon krijgen. Ik gaf nog effe les in Goeree Overflakkee, kwam terug om les te geven op een huishoudschool in Brunssum. In 1980 hield ik het onderwijs voor gezien en stapte over naar de afdeling voorzieningen van het ABP. Uiteindelijk kwam ik bij Loyalis terecht, voorheen ABP verzekeringen, alwaar ik in december 2013 met pensioen ging.

Zoals gezegd is de natuur altijd mijn passie en favoriete hobby geweest. Samen met mijn vrouw Susanne en/of met vrienden, een wandeling door de natuur maken of helpen bij het IVN Ubach over Worms en Heemtuin ‘In de Struiken’ te Brunssum om samen met andere vrijwilligers klusjes in de natuur te doen, zoals, zoals nestkasten controleren, snoeien, maaien en vijvers onderhouden.

Ik help nu ook al weer een tijdje mee aan het realiseren en onderhouden van de historische tuin van slot Schaesberg. Daar is een plan gemaakt om een tuin aan te leggen, die overeenkomt met een tuin uit de zeventiende eeuw. Niet alleen de strakke vormen uit die tijd moeten tot uitdrukking komen, maar ook de planten moeten uit die tijd zijn. Ik ben daar met een aantal ‘collega vrijwilligers’ iedere dinsdagmorgen te vinden.

Leuk om even aan te halen is het protest in 2017 tegen de golfbaan bij Rolduc. We vormden de werkgroep ‘Waarom golfbaan Rolduc’. We onderbouwden goed welke beschadiging de natuur zou ondergaan als deze plannen uitgevoerd zouden worden. We bespraken dit met het gemeentebestuur en dat had als resultaat dat de gemeente de golfbaan uit het bestemmingsplan haalde. Voorlopig zijn de plannen van de baan en de werkgroep ‘slaapt’, maar als de golfbaan weer uit de ijskast komt, zijn we vlug weer bij elkaar.”

De tijd vliegt om maar toch nog even terug naar het IVN Ubach over Worms, waarvoor Herman wandelingen verzorgt.

“Ik wandel graag en dat is natuurlijk met de natuur mooi te combineren. Voor het IVN Ubach over Worms ga ik jaarlijks als gids mee met twee wandelingen In de groeve Mariental. Die ligt net op de Duitse grens in de buurt van Lidl in Palenberg. Dit is een zilverzand en kiezelgroeve geweest, waar de natuur zich nu prachtig herstelt. De deelnemers zijn gasten van camping De Watertoren, die graag van alles willen weten over de natuur in onze omgeving.” Daarnaast verzorg ik voor de afdelin Ubach over Worms, vier natuur wandelingen door de Eurergio. Vanaf 2021 komen daar nog twee wandelingen bij voor IVN Kerkrade.

Laatste onderwerp is De Natuurgids, tijdschrift voor natuur, milieu en heem in Limburg. Het tijdschrift verschijnt acht keer per jaar en is voor de natuurliefhebber kost om van te smullen.

Herman: 

“Ik probeer voor iedere uitgave een artikel te schrijven over een mooi stukje natuur in Zuid-Limburg, zoals bijvoorbeeld ‘De visarend in de Anstelvallei’, Winter in de Anstelvallei, Strijthagen, Rimburg, maar ook over het natuurkerkhof ‘De Eygelshof). Ik ga in die omgeving dan een paar keer wandelen, maak een paar foto’s en schrijf er dan een leuk stukje over.”

We moeten stoppen, maar Herman zou beslist nog wel even door kunnen gaan. Misschien een volgende keer, wie weet?