Overleden
Op donderdag 21 januari overleed in de leeftijd van 85 jaar de heer Frans Doff-Sotta.
Zijn vader Frederico, kwam uit het plaatsje Imer, in de Dolomieten, helemaal in het Noorden van Italië, vlak bij de Oostenrijkse en Kroatische grens. In 1927 naar Nederland gekomen, trouwde hij in 1928 met een Maastrichts meisje, Johanna Hertogs. Vader Doff Sotta besloot in Nederland te blijven. In een oud krantenartikel lezen we waarom: ‘hij was gefascineerd door het land van rust en zindelijkheid en de vriendelijkheid van de bewoners, vooral hield hij van het bronsgroen eikenhout van het Limburgse land.” Hij sprak al Italiaans, Frans en Duits. Toen leerde hij dan ook nog Nederlands.
Zo groeide Frans op groeide als Limburg-Italiaanse jongen. In zijn jonge jaren was Francesco een fervent bokser, een populaire sport in die tijd. In 1954 trouwde hij met een meisje uit Eygelshoven, Joke De la Haije.
Frans maakte de overstap naar het turnen. Ook daar werd hij goed in. In 1969 lezen we in de krant dat Frans Doff Sotta met zijn team, van de gymnastiekvereniging van Nieuwenhagen mag deelnemen aan een Olympiade, gehouden in Basel. Aan het turnen kwam door een val een einde. Vanaf toen werd er gefietst.
Het gezin Doff Sotta woonde in Eygelshoven. Hier groeiden de kinderen Fred, Frans, Enny en Henk op.
Heel onverwachts overleed zijn echtgenote Joke, op 4 oktober 1984. Ze was nog maar 48 jaar oud. Een zware klap was het voor Frans en voor het hele gezin.
Frans ontmoette mevr. Elly Paas, uit Nieuwenhagen. Het klikte heel goed. Met haar ging hij verder door het leven. Hier bleek toch ook de zorgzame kant van zijn karakter. In zijn zorg voor Elly, zeker de laatste jaren.
De laatste tijd woonde Frans in zorgresidentie de voort te Landgraaf. Langzaam maar zeker doofde het kaarsje van zijn leven. Het moment was gekomen om Adiee te zeggen, Arrivederci. Dat letterlijk betekent: we zullen elkaar weer zien.
Op vrijdag 22 januari overleed in de leeftijd van 77 jaar mevrouw Magda Berns-Starmans.
Magda Berns-Starmans werd geboren in Kerkrade, Chevremont, op 6 november 1938. Ze was enig kind. Vader was bankwerker op de mijn. Na de huishoudschool ging Magda werken bij Schunck. Ze trouwde in 1962 met Rut Berns. Haar echtgenoot Rut kwam uit een groot gezin, waar hij de oudste was. Ook hij was begonnen met werken in de mijn. Nog voor de mijnsluiting boog hij zich over de studieboeken. Hij schoolde zich om voor een baan in het welzijnswerk. Zijn loopbaan verliep via internaatsleider in het voormalige Jongenspensionaat te Bleijerheide naar de directionele zorg voor ouderen in Hoog Anstel en Kapelhof. Drukke jaren van werken, studeren, bijscholen en er zijn voor zijn mensen, personeel en bewoners. Magda stond aan zijn zijde, waar ze maar kon. Van alle kanten werd vanuit maatschappelijk vlak een beroep op Rut gedaan. Magda ondersteunde hem. Want ook voor haar gold: als je haar om iets vroeg, dan probeerde ze zo goed mogelijk te helpen. Het echtpaar Berns was na het trouwen gaan wonen aan de Putterstraat.
Het was zo plotseling, dat Rut overleed, op 16 maart 2002. 63 jaar is hij geworden. Met zijn overlijden kwam ook een einde aan de vele activiteiten, waaraan Rut en Magda samen deelnamen. Magda moest een nieuwe weg zoeken in haar leven. Een nieuwe invulling van de dag. Zo werd de auto heel belangrijk voor haar. Graag trok ze er op uit. Vooral om ergens te gaan winkelen. Ze kon ook echt genieten van het thuis zijn, van het bezig zijn met haar kruiswoordpuzzels en woordzoekers. Haar thuis was tenslotte toch geworden een mooi nieuw appartement. Van de Putterstraat naar de Laethof. Een belangrijk zetje in de rug, om toch te verhuizen, was dat haar ouders op precies dezelfde plek hadden gewoond, toen nog in de oude Laethofflat. Toen ze ziek werd, ongeveer drie jaar geleden, was het zeker een angst voor haar, nog eens te moeten verhuizen. Haar ziekte droeg ze, zonder er veel over te praten. We bidden haar nu toe in Gods hemel thuis te zijn gekomen.