Op woensdag 3 april overleed in de leeftijd van 96 jaar de heer Johan Claessens.
Zoals veel van zijn leeftijdgenoten ging ook Johan de diepte in. Hier kwam hij heen om te werken in de Julia. Hard werken, dat was het. Maar dat vond hij niet erg. ‘Je bent op de wereld om te werken’. Hij had een groot plichtsbesef.
Hij deed zijn werk als koempel graag en was en ook lid van de reddingsbrigade. Welk beroep heeft ook een reddingsbrigade erbij? Het was echt gevaarlijk.
Na het pensioen brak een heel nieuw leven aan. ’s Morgens meestal thuis. ’s Middags op pad. Samen met echtgenote Ketie. Klussen met schoonzoon May. Als hij maar kon bouwen, maken, werken. Hij genoot ervan.
Met respect mogen we zeggen tegen de heer Johan Claessens: ‘Glück auf!’ Dat u uw eindbestemming op voorspraak van st. Barbara veilig mag hebben bereikt.
Op woensdag 17 april overleed in de leeftijd van 22 maanden Senn Peters. Op zijn gedachtenisprentje schreven zijn papa en mama: “Het mooiste moment van ons leven. Onze grootste wens. Meest kostbare bezit. Voor ons nog steeds niet te bevatten. Machteloos konden wij alleen toekijken. Trots op het gevecht dat jij ons hebt laten zien, putten wij kracht voor in de toekomst. Zullen wij je nooit vergeten. Rust zacht lieve Senn.”
Op dinsdag 23 april namen zijn ouders, opa’s en oma’s en vele andere mensen afscheid van Senn in het oude kerkje, waar hij ook het doopsel had ontvangen. Senn, omringd door prachtige bloemen, omgeven door schitterende liederen van zangeres Kelly, en zoveel liefde… we fluisterden zachtjes: ‘tot ziens, Senn, bij Onze lieve Heer.’