Overleden Tiny Schoormans-Weelen en Toon Speck
Op zondag 22 januari overleed in de leeftijd van 78 jaar mevrouw Tiny Schoormans-Weelen.
Tiny was geboren in het mijnwerkersgezin Weelen van de Vink / Chevremont. Er waren vijf kinderen. Twee emigreerden er naar Amerika en Canada. Tiny trad in het huwelijk met Piet Schoormans uit de Hopel. Echtgenoot Piet ging –natuurlijk- ook in de mijn werken. Adriaan werd geboren. En Tiny en Piet, het jonge gezin, ze gingen wonen bij haar ouders, Antoon Weelen en Maria Weelen-Reulings, in het ouderlijk huis aan de Vinkerstraat 27. Zo verzorgde ze haar ouders tot aan hun dood. Haar moeder stierf in 1972. Vader in 1983.
Aan het huis aan de Vinkerstraat was altijd aanloop. Letterlijke zoete inval. Altijd bedrijvigheid, altijd met elkaar, altijd samen. Een tijd, een cultuur van vertellen, van muziek maken ook. Samen rond de keukentafel.
Piet kwam uit de Hopel, Tiny van de Vink. Dan ligt Eygelshoven er midden tussen in. De oriëntatie op dit dorp is dan ook altijd sterk geweest. Een bruisend dorp, in de jaren waarin Tiny en Piet opgroeiden. Beiden zongen vele jaren in het Jozefkoor, het gemengde koor van Eygelshoven.
De laatste jaren waren qua gezondheid niet gemakkelijk. Het ouderlijk huis aan de Vinkerstraat werd verruild voor een aanleunwoning bij Firenschat.
Een rustige vrouw was Tiny. Ze was gewoon graag thuis. Familie om zich heen. Niet op de voorgrond. Proberen te zorgen. Dat Tiny Schoormans-Weelen mag rusten in vrede.
Op 4 februari overleed in de leeftijd van 86 jaar de heer Toon Speck.
Toon Speck werd geboren op 3 december 1930. Een dag later werd hij gedoopt in de parochiekerk. Een dag later, dat is dus 4 december. Feest in het dorp: St.Barbara, patrones van de mijnwerkers. Het oudste kind van het echtpaar Speck-Leunissen werd vernoemd naar zijn peetoom: Antoon Speck.
Twintig jaar later lezen we in de krant de rouwadvertentie van zijn vader Willem Hendrik Hubert Speck. Vader overleed op 17 nov. 1950. In de rouwadvertentie staan de kinderen met alleen de voornaam vermeld, want ze zijn nog jong: Antoon, Karel, Annie, Keetje, Sjeffie en Willy. Een groot gezin, Antoon net volwassen. Moeder stond er niet alleen voor. Antoon zou helpen waar hij maar kon.
En alle hulp en steun was nodig, want een paar maanden later, grote verschrikking, op 3 mei 1951, stierf broer Karl, 16 jaar oud, door een ongeluk op de Waubacherweg.
Van beroep werd Antoon Speck bankwerker. Eerst op de mijn, later in Brunssum, in Duitsland en in Schaesberg. Antoon was actief in het verenigingsleven, in het bestuur van de Voetbalvereniging Laura en in de Harmonie, waar hij klarinet speelde.
In 1953 trouwde Toon met Gerda Laven, een Egelzer maedje.
Na de droeve samenkomsten in deze kerk, enkele jaren eerder, kon nu gelukkig een feest hier worden gevierd. Pastoor Stevens zegende het huwelijk in.
Het jonge echtpaar trok in bij vader en moeder Laven aan de Berghofstraat. Toen aan de Fringslaan nieuwe woningen werden gebouwd, trokken Toon en Gerda Speck daar naartoe. In april 1961 kregen ze de sleutel van Fringslaan 29. Om er 50 jaar te blijven wonen. Het was er ook fijn. De moestuin aan de overkant van de straat. Hier groeiden de kinderen Marion en Karien op.
Marion en Karien trouwden. Toon en Gerda werden opa Toon en oma Gerda. Tot het vaste ritme in de week hoorde het rondje Rimburg, met zus Annie en Jan, met de tussenstop met koffie en een Elske.
De laatste maanden zagen we meneer Speck eigenlijk niet meer in het dorp. Een vertrouwd gezicht, een vriendelijk en lachend gezicht was verdwenen. Nu is hij gestorven. Was hij ziek? vragen de mensen. Het is snel gegaan. Hij overleed thuis in het mooie nieuwe appartement. We vertrouwen hem nu toe aan de Vader in de hemel.