Overleden
Op 28 oktober 2017 overleed in de leeftijd van 95 jaar mevrouw Erna Kastelic-Nielaba. Op 2 november overleed in de leeftijd van 90 jaar mevrouw Guus Janssen-Wojak. Op 12 november overleed in de leeftijd van 70 jaar de heer Henk Graus. Klik op Lees meer voor het door pastoor Heemels geschreven In Memoriam.
Erna Nielaba werd geboren zo’n 1100 km hier vandaan. In Gorzyce, een klein dorpje. In Polen ligt het nu. Maar toen Erna geboren werd, bestond het huidige Polen nog niet. Het was Ober-Schlesien, en deel van het Duitse rijk. De eerste wereldoorlog was voorbij en de kaarten gingen langzaam anders liggen. Land werd opnieuw verdeeld. In 1922 zou haar geboortegrond inderdaad toegevoegd worden aan Polen.
De ouders van Erna, Izydor en Maria Nielaba besloten naar het westen te komen. Ze kwamen naar hier, naar Eygelshoven. Ze spraken Duits en Pools. Maar hier in deze regio waren ze niet de enigen die van ver kwamen. Erna was de oudste van vijf kinderen. 8 jaar oud en dan kom je hier. Je bent echt ontheemd. Je probeert je zo goed mogelijk aan te passen, zo min mogelijk op te vallen. Nu heet dat integreren. Erna was 19 jaar toen ze in het huwelijk trad met Frans Kastelic. Ze trouwden hier in Eygelshoven, in de grote kerk, op zaterdag 29 maart 1941. Vijf kinderen werden geboren, Irene, Trees, Fieny, Frans en Ludwig.
Echtgenoot Frans werkte in de mijn. Hij had de nodige problemen met de gezondheid. Het gezin woonde aan de Irenestraat. Vreugde en zorgen werden er gedeeld en geleefd. In 1978 overleed echtgenoot Frans, 3 maanden later overleed ook haar vader.
Een zware periode. Maar er was veel om voor te leven en van te genieten. Op de eerste plaats waren dat haar kleinkinderen. Ook de hechte band met familieleden, met schoonzus Resie Braun en met haar jongste broer Walter. Er was de ontspanning, kienen, af en toe een busreisje. Maar Erna Kastelic was ook gewoon graag rustig thuis. Niet opvallend, rustig. Genieten van de mooie kleine dingen die de dag je brengt.
Het moment van het los moeten laten was gekomen. Maar de zorgende hand van moeder, van oma, blijft zeker in haar familie leven, in hun herinnering. Dat ze mag rusten in vrede.
Op 2 november overleed in de leeftijd van 90 jaar mevrouw Guus Janssen-Wojak.
Guus Janssen-Wojak werd geboren in Hoensbroek, op 15 oktober 1927. Haar ouders waren Augustyn Wojak en Antonie Wojak-Porwoll. Wat een ingrijpend jaar was het geweest voor het jonge echtpaar Wojak. Een paar maanden eerder waren ze vanuit Schlesien naar hier
gekomen. Naar Hoensbroek. Augusta ging ze heten, genoemd naar haar vader dus. Uiteindelijk kwam het gezin te wonen, hier aan de Rimburgerweg. Daar in die buurt woonde ook een jongetje, van ongeveer dezelfde leeftijd, René Janssen. Een echtpaar uit Schlesien besluit het geluk te gaan zoeken 1000 km naar het westen. Ze komen hier terecht. Zo ontmoeten René en Guus elkaar. Het kan verkeren. Toeval, voorzienigheid. Ze trouwen in 1956 in de parochiekerk van Eygelshoven, op 9 augustus. Armand, René en Raoul werden geboren. Lange tijd woonde het gezin bij oma Wojak, Laurastraat 38.
Na de marinejaren was René in de Julia gaan werken. Hij volgde de mijnschool en werd opzichter, en later directeur van de milieudienst in Gouda. Ook Guus ging weer werken, eerst in Heerlen, en toen ook thuiswerk.
In 1999 stierf onverwachts echtgenoot René, tijdens de ochtendwandeling op vakantie in het Schwarzwald.
Donkere dagen. Probeer er maar kleur aan te geven. Guus had een nuchter karakter, positief, intelligent, creatief, keukenprinses, ze gaf kleur aan het leven door haar schilderijen.
Veelzijdig en kleurrijk, zo herinneren we ons deze vrouw. Dat ze mag rusten in vrede.
Op 12 november overleed in de leeftijd van 70 jaar de heer Henk Graus.
Henk werd geboren in Echt, als oudste in een gezin met drie kinderen. Op dansles in Heerlen leerde hij Marian Thelen kennen, een meisje uit Eygelshoven. Kapelaan Plum trouwde Marian en Henk in het oude kerkje, 45 jaar geleden. Na lang in Rimburg gewoond te hebben werden Henk en Marian zogezegd de achterburen van het oude kerkje, toen ze gingen wonen in Villa Pierre.
Henk Graus, typograaf. Typograaf, dat was het beroep dat kapelaan Plum invulde op het huwelijksformulier, dat ingevuld werd ter voorbereiding op het kerkelijk huwelijk. De typografie: de kunst van het vormgeven, zetten en drukken van tekst, zowel voor functionele als esthetische doeleinden. Een tekst moet leesbaar zijn.
De typografie is een enorm precies beroep, strevend naar perfectie. Een perfecte bladzijde. Henk Graus streefde naar de perfecte bladzijde. De juiste verhoudingen dus.
Hij werkte bij het Limburgs Dagblad. Maakte daar carriere. Was calculator voor LD-offset. Werd later bedrijfsleider van de rotatie.
Henk Graus, typograaf. Want dat is hij gebleven, van karakter. Een prachtige bladzijde, een mooie krant, een schitterend boek. Toen Henk ziek werd, werd het ook een tijd van reflectie, op het eigen leven. Reflectie, terugbuigen, terugkijken naar elk geschreven blad in het boek van het leven.
Hij genoot van de jaren na zijn pensioen, met alle tijd die er was voor Marian, voor de dochters Monique en Yvette, schoonzoon Sander, de kleinkinderen Audrey en Cedric… De tijd die er was voor verre reizen, familiebezoek. Hij vond het zo enorm fijn!
Henk drukt ons, ieder van ons op het hart: stel niet uit tot later wat nu kan, doe het meteen, wat je hebt gehad, neemt niemand je meer af!
In het prachtige nieuwe appartement in villa Glück Auf, werden de reizen gepland, daar werden de fotoalbums gemaakt, daar werd in de tuin gewerkt. De typograaf kon tevreden zijn.
De laatste reis is gemaakt. Dat Henk Graus in Gods hemel gelukkig mag zijn.