Hij is een verenigingsman in hart en nieren, geboren en getogen in het ‘Wild Dörp’, verhuisde naar De Bossen en is inmiddels één van de duizendpoten in het vrijwilligersleger’ van onze Eygelshovense voetbaltrots Laura Hopel Combinatie. Hij is de vertegenwoordiger van de jeugdafdeling in het bestuur en wordt daarom binnen de vereniging de kleine voorzitter genoemd. Al ruim vier jaar houdt hij zich intensief bezig met de samenwerking van het Meiden -en Vrouwenvoetbal van UOW’02 uit Landgraaf en LHC uit Eygelshoven. Afgelopen zondag werd het convenant van deze samenwerking tussen de beide clubs verlengd en bekrachtigd. Reden om met hem in gesprek te gaan. In deze Anselbode is aan het woord Ron Rouschen (52):

“Ja dat klopt. Ik steek inderdaad heel wat uurtjes in het vrijwilligerswerk bij LHC, maar ben daarnaast, met veel voldoening, ook president van Vasteloavendsverain ’T Wild Dörp, die in Haanrade de jaarlijkse carnavalsavond organiseert in café Oad Haander van mijn oom Piet. Ook ben ik al ruim veertig jaar lid van Musica Limburg, de fusie van fluit en tamboerkorps Sint Hubertus uit Haanrade en Wilhelmina uit Kerkrade. Ja zeker, ik ben altijd een verenigingsman geweest, maar dat heb ik niet van een vreemde. Thuis kreeg ik het, vooral door mijn vader Mai, met de paplepel ingegoten. Hij was jarenlang voorzitter van Sint Hubertus en lid en betrokken bij heel wat andere verenigingen.

Toen mijn dochter, Jill, bij LHC met voetballen begon, werd ik jeugdleider. Daarna werd ik gevraagd of ik niet iets wilde doen binnen de jeugdcommissie van de club. Dat leek me wel leuk en van het een kwam het ander, maar goed, ik doe beide altijd nog met veel plezier. Ondertussen ben ik samen met Mathé Habets trainer van LHC/UOW Vrouwen 2.

Niet alleen mijn dochter, maar er kwamen steeds meer meiden bij LHC voetballen. Het probleem was echter, dat het te weinig waren om daarmee meerdere teams te vormen. Daardoor konden de meesten van hen niet met leeftijdsgenootjes spelen.

Vijf jaar geleden hield de KNVB een bijeenkomst met als doel om het meiden en vrouwenvoetbal naar een hoger niveau te tillen. Die avond kwam ik in contact met UOW ’02 en het bleek, dat ook zij met het probleem te maken hadden. Ik doel er dan op, dat ook zij een aantal speelsters niet op het juiste niveau konden laten acteren. Ik had meteen het gevoel, dat het tussen LHC en UOW ’02 wel eens kon klikken.

Bij UOW ‘02 werd Patrick Mevissen kartrekker en samen gingen we aan de slag om te bekijken, welke mogelijkheden er waren. Er werd een convenant getekend en de samenwerking kon beginnen. Het begon voortvarend. We konden een start maken met maar liefst honderd meiden en vrouwen. Er werden sponsoren benaderd en een gezamenlijk tenue, met de kleuren van beide clubs, ontwikkeld. Verder werden er afspraken gemaakt, dat de combinatieteams, afwisselend in Eygelshoven en Waubach spelen en trainen.

Ja, dat betekent inderdaad dat er nu teams zijn waar speelsters van twee clubs deel uit maken. Een deel is lid van LHC en een ander UOW ’02. Afgelopen seizoen zijn we begonnen met een proef bij de jongens onder 19 jaar. Met drie teams werd gestart aan de competitie.

Hierdoor konden we spelers op hun eigen niveau laten spelen. Dat geldt niet alleen voor de prestatief ingestelde spelers, maar zeker ook voor de recreatief ingestelde spelers. In een omgeving met gelijkwaardige spelers om je heen, kun je je als voetballer beter ontwikkelen.

Effe terug Wim, naar waar het allemaal mee begon. Het aantal kinderen dat instroomt bij voetbalclubs groeit niet maar neemt zelfs af. Ik durf rustig de stelling aan, dat we in Kerkrade, Landgraaf en omgeving te veel clubs hebben. In Noord-Limburg en Brabant zijn dat er aanmerkelijk minder. Een club van 1.500 leden is daar geen zeldzaamheid. Met deze leden aantallen kun je makkelijker per leeftijdsgroep meerdere teams samenstellen. Bij ons is dit alleen door samenwerking mogelijk.

De samenwerking met UOW ’02 en dan met name met Patrick Mevissen verloopt prima, maar daar hebben ook heel wat mensen binnen en buiten de jeugdafdelingen van de twee clubs aan mee geholpen.

Zondagmiddag 28 september is het convenant door de twee clubs verlengd. Belangrijk punt hierbij is, dat we nu hetzelfde gaan doen bij de jongens. Het gaat zeker lukken, want ik proef gewoon, dat LHC en UOW ’02 hetzelfde DNA hebben.

O ja Wim voordat ik het vergeet, als er lezers van de Anselbode zijn, die het wel zien zitten om jeugdleider te worden, laat ze dan even contact met mij opnemen.”