Op vrijdag 13 november overleed in de leeftijd van 92 jaar de heer Leo Janssen. We namen afscheid van hem vanuit het oude kerkje. Op 21 november 1953 stonden voor het altaar van de parochiekerk het jonge bruidspaar Janssen-Schölgens. Ik heb het huwelijksformulier gevonden dat het bruidspaar samen met de pastoor heeft ingevuld. Bij het beroep van Leo staat: mijnwerker, uit de Coelgroevenstraat. En de bruid was van de Dautzenbergstraat. Dat was toch dicht bij elkaar in de buurt, op de Bossen. En na het huwelijk zou het echtpaar daar ook blijven, op de Bossen, in de Gulikstraat.

Bruid Annie Schölgens was afkomstig van Eygelshoven. Bruidegom Leo Janssen was afkomstig van Sevenum. Als ‘Leike van den Dobbele’ groeide hij op als jongste van 10 kinderen. De oudste werd geboren in 1909. Leo, genoemd naar zijn vader, in 1927, en nog wel op kerstavond, 24 december. Zijn vader was molenmaker van beroep. Onderweg met zijn gereedschap, hoog de molen in.

Leo junior zou het in de diepte gaan zoeken. Net als drie broers van hem, Sjef, Ben en Harry, ging hij werken in de mijn. Voor Leo Janssen was dat de Julia.

Zijn taak was de waterbestrijding, een altijd aanwezig gevaar onder in de mijn. Hij begon zijn sjiecht in de mijn dan ook voordat de andere mijnwerkers hun sjiecht begonnen. Meestal had hij nachtdienst.

Waterbestrijding in de mijn. Het doet je terugdenken aan eerder in het jaar 1953. Toen het water in de watersnoodramp zijn vernietigend spoor kon achterlaten. Wat Leo Janssen deed, was een zaak van leven op dood. Zo leefde hij. Zo leefden zijn collega’s. Met veel risico.

In 1963 werd John geboren.

Gezondheidsproblemen leverden een verandering van werk op. Leo Janssen ging zich bezighouden met de prachtige tuin van de directeurswoning aan de Rimburgerweg.

Later, hij was al afgekeurd, ging Leo helpen met bloemen bezorgen bij de bloemisterij van zijn schoonbroer in Simpelveld.

‘Altied besjäftigt!’ Leo Janssen heeft zich nooit verveeld. Hij had zijn hobbies. Vroeger was dat het zingen, bij het Jozefkoor onder leiding van Jeff Brull. De wedstrijden van Roda werden trouw bezocht. En er was de sport op tv.

Leo en Annie Janssen kregen de dag goed om. Een dag die meestal begon met een flinke wandeling. In 2008 volgde de verhuizing naar de pastoor Stevensstraat. Maar wel met uitzicht op de Bossen. In de winter kun je het kapelletje zien liggen.

De laatste jaren waren getekend door ziekte bij de heer Janssen. Het een volgde op het ander. Altijd was Annie aan zijn zijde. 

We hebben hem in de aarde gelegd om te gaan rusten. Dat hij mag rusten in vrede.