Het was even zoeken in de archieven, maar Chocolaterie Bruns stond begin deze maand heel bescheiden kort stil bij het feit dat de zaak dertig jaar bestaat. Nadat Wim Bruns in 1995 besloot om aan de Veldhofstraat een eigen chocolaterie te beginnen, is de zaak flink gegroeid. Chocolaterie Bruns heeft inmiddels een klantenbestand door heel Nederland. Inmiddels onder leiding van zoon Bart, die het handwerk thuis leerde en het stokje in 2023 van zijn vader overnam. Wim werkt nog wel dagelijks mee en zo produceren, verkopen en distribueren beiden, met hulp van moeder Jolanda en een tiental personeelsleden, op ambachtelijke wijze al die heerlijke chocoladeproducten in hun atelier.

We treffen de familie tijdens de drukke weken aan het einde van elk jaar in het atelier achter de winkel, waar zojuist vele schalen met kerstkransjes worden gespoten. Wim was oorspronkelijk banketbakker bij Kengen op de Akerstraat in Heerlen. Hij verlegde er gaandeweg zijn aandacht naar de chocolade die daar werd gemaakt. Dat beviel hem zo goed dat hij uiteindelijk alleen nog maar chocoladewerk maakte. Dat bracht hem op het idee en zo begon hij heel klein, met Kengen als eerste klant, thuis chocola te maken. Hier kreeg hij in zijn eentje het vak pas echt onder de knie en opende najaar 1995 de huidige winkel op de hoek Veldhofstraat-Portbeemden. Daar was toen de bloemenzaak van Peschen, dus moest er een en ander verbouwd worden. De kas van Peschen werd het nieuwe choco-atelier.

De zaak groeide flink en werd na vijftien jaar te klein, waarop besloten werd tot een flinke verbouwing. Daarmee was de ruimte op de huidige locatie op. Verder uitbreiden kan niet, maar dat wil de familie ook niet. “Alleen al door de manier waarop wij hier werken,” zegt Bart. “Dan moet je te veel zaken veranderen. Daarnaast willen we ook gewoon ons ambacht behouden. We gaan niet werken als in een fabriekshal, dat is niet onze drive.”

Hele land
De zaak is ook de afgelopen drie jaar flink gegroeid. Eerder werd na 22 jaar een tweede vestiging in Kerkrade-Centrum geopend. Eerst aan de Sibeliuspassage aan het Theaterplein, maar die is inmiddels verhuisd naar Markt 12A. De groei zit niet alleen in de winkelverkoop, maar vooral in klanten als banketbakkerijen, die Wim en Bart zelf beleveren door het hele land. Tot in Noord-Friesland voorzien ze wekelijks tientallen bakkers van chocoladeproducten. Adressen die gericht worden gezocht, om de afstanden overbrugbaar te houden, zodat ze niet voor één klant helemaal naar de andere kant van het land moeten. De bezorging van kleine orders, zoals kerstkransjes, kunnen nog wel per post, maar dat gaat met chocoladeletters niet. Dan loop je het risico dat een deel onderweg sneuvelt en in stukken op de plek van bestemming arriveert.

“We hebben ook geen voorraad. Op het moment dat een bestelling binnenkomt gaan we voor die klant aan de slag. Klanten weten dat daar altijd een of twee weken overheen gaat. Ze hebben dus de garantie dat alles hier vers voor hen wordt klaargemaakt. In deze tijd hebben we het natuurlijk heel druk met Sinterklaas en de kerst. Sinterklaas betekent vooral letters maken. Waarbij de S het meest gevraagd is. Die letters worden elk jaar meer, dat aantal stijgt gigantisch. We zitten dit jaar alweer aan het dubbele aantal van vorig jaar.”

Mensen vinden het fijn dat ze bij Bruns een ambachtelijk product krijgen. Heel anders dan de fabrieksproducten uit de supermarkt. “Daar kunnen wij qua prijs niet mee concurreren, maar wel qua kwaliteit en dat wordt heel erg gewaardeerd,” vertelt Wim. “We zoeken in de acquisitie dan ook altijd naar de kleinere ambachtelijke bakkerijen om onze chocola bij af te zetten. We kunnen de letters en bonbons precies zo maken als gevraagd wordt, met allerlei kleuren, een decoratie of een logo. We zitten dit jaar al rond de zesduizend letters en daar komt nog meer bij. We verwerken per jaar in totaal zo’n 15.000 kilo chocola, buiten de room, de boter en de noten.”

Trends
In dertig jaar merk je ook dat de trends veranderen. Vroeger had je alleen melk, puur en wit en geen kleur en tegenwoordig moet juist heel veel in kleur. Die kleur in de producten krijg je door deze door de cacaoboter te mengen. Die wordt in vaste vorm aangeleverd en wordt na te worden gesmolten zo vloeibaar als water.

Of ze ook last hebben van de wereldwijde tekorten aan cacao? “Natuurlijk merken wij dat in de prijs. De prijs is heel hoog geweest en nu wat gezakt, maar dat merk je niet meteen. Met de oorlog in Oekraïne is de prijsstijging begonnen, nog afgezien van de gestegen energieprijzen. De inkoop ligt nu vele malen hoger dan vijf jaar geleden. Daarom doen we twee keer per jaar een prijsbepaling, want je kunt je klanten niet te vaak een nieuwe prijs rekenen. Bovendien merk je dat de helft van de artikelen die wij inkopen niet meer op voorraad is, ook daar moet je rekening mee houden. Vroeger bestelde je wat en dat had je de volgende dag in huis. We zorgen echter dat we zeker twee weken vooruitkunnen. Het is dus allemaal onvoorspelbaarder geworden, maar het blijft een heel mooi vak.”

Op de foto van links naar rechts werken Wim, Bart en Jolanda aan de nieuwste Sinterklaas-chocolaadjes