Het concert van twee Caecilia’s
Het is weer zover! Komende zaterdag, 25 oktober, is de grote zaal van het Socio-Project vanaf acht uur gereserveerd voor Harmonie Sint Caecilia Eygelshoven en haar naamgenoot, de Roomskatholieke Harmonie St. Caecilia ‘De Gele Rijders’ uit Maastricht. Onder leiding van dirigent Borja Romero González speelt de harmonie van Eygelshoven onder meer haar Engels repertoire met filmmuziek en (heel bijzonder) de première van de Heemelse mars die Borja componeerde ter gelegenheid van het 25-jarig priesterjubileum van pastoor Heemels. De Gele Rijders onder leiding van dirigent Thijs Zenden, ondersteund door haar drumband, vullen het eerste concertuur, eveneens met een muzikale greep uit hun repertoire met toegankelijke amusementsmuziek.

Met Thijs Zenden is de naam gevallen van de oud-dirigent van St. Caecilia Eygelshoven, die zijn naam in de afgelopen decennia niet alleen lange tijd verbond aan de harmonie van Eygelshoven maar aan nog tal van andere orkesten in de regio en over de grens in Duitsland. Thijs keert dus na geruime tijd weer terug op het oude nest. Reden voor de Anselbode hem op te zoeken in zijn woonplaats Vaals, waar hij voor ons graag in zijn muzikale geschiedenis van Egelze duikt. Hij vindt het heel leuk dat hij gevraagd is voor dit concert en denkt met heel veel plezier op zijn periode in hier terug.

Sinds zijn afstudeerjaar 1980 is hij dirigent bij allerlei verenigingen geweest. Te
beginnen in Spekholzerheide en met het mandolineorkest van Lemiers. “Allemaal dames, hartstikke leuk. Daar ben ik 24 jaar dirigent van geweest. Later nog kort in Broeksittard en elf jaar bij Harmonieorkest Heerlen, voordat ik in 1991 dirigent werd in Eygelshoven. Dat ben ik gebleven tot 2009. Een bijzondere periode, met in het begin Fer Gerards als voorzitter, Gir Jacobs als secretaris en Jo Vreuls als penningmeester. Dat was toen het ‘Dreigestirn’ dat de vereniging leidde. In die periode legde de harmonie zich nog veelal toe op het spelen in eigen dorp tijdens Sinterklaas, de processie en de kindercommunie. Naderhand werd echter het ook leuk gevonden om concerten buiten Eygelshoven te gaan geven.”

Ideale tandem
Na twee jaar volgde John Prevo Fer op als voorzitter. “Wij tweeën groeiden naar elkaar toe en vormden een ideale tandem. We kwamen vaak bij elkaar en wisselden veel ideeën uit, waardoor de harmonie ging floreren. Er kwamen meer muzikanten bij en meer jeugd. We hadden op een gegeven moment zo’n zestig muzikanten, timmerden aan de weg, gingen naar een groot aantal concoursen en maakten mooie concertreizen. We werden Nederlands kampioen en promoveerden van de eerste naar de ere-afdeling. Bovendien werd er door het bestuur hard gewerkt om van de harmonie een echte hechte vriendenclub te maken.”

Buiten Thijs en John was ook Piet Bladt heel bepalend en kwam naderhand ook de broer van John, Joep, erbij. “We waren een geoliede machine. Al werd ons niet altijd in dank afgenomen dat we van alles regelden. We hadden echter altijd het beste met de harmonie voor. We hadden hele korte lijnen en als er een probleem was, werd dat meteen aangepakt. Die vriendschap met John is nog steeds heel sterk en ik heb nog veel contact met hem.”

Connectie met iedereen
Als dirigent ben je steeds met de hele club bezig. Je maakt connectie met iedereen en je bent één familie die je na aan het hart ligt, vindt Thijs. Zo werkte hij overal. Hij is momenteel alweer achttien jaar dirigent van de Koninklijke Harmonie in Maastricht, die als bijnaam De Gele Rijders heeft en in 2027 honderd jaar bestaat en dertig jaar van harmonie Lyra in Höfen, een dorpje bij Monschau. Een Duitse blaaskapel en ‘Der Treuer Husar’ in Köln bellen hem ook af en toe ‘als het even niet klapt’.

De harmonie in Monschau telt 90 leden en dat in zo’n klein dorpje. “Daar is de mentaliteit en de manier van leven nog zoals dat hier veertig jaar geleden was. Iedereen is daar lid van de harmonie, iedereen denkt mee, werkt mee, opa en oma doen mee en als er iets te doen is worden koekjes gebakken. De hele gemeenschap is bij de harmonie betrokken. Een groot verschil met hier, waar in de dorpen de meeste orkesten aan het inkakken zijn. Daardoor fuseren veel verenigingen, om te kunnen blijven bestaan.”

De jeugd
Eygelshoven had indertijd drie basisscholen en Thijs heeft altijd geprobeerd de jeugd bij de harmonie te betrekken. “We hebben veel kinderen opgeleid, maar er zijn er niet zo gek veel die nog spelen. Carla Correddu, de vrouw van Hardy Mertens, heb ik er bijgehaald om de jeugd te enthousiasmeren om muziek te maken. Dat heeft ze fantastisch gedaan. Met het opzetten van een blokfluitgroep, een instroomgroep, een jeugdorkest. Maar ik weet niet waarom de jeugd niet blijft.”

De repetities waren vroeger een hele gezellige boel, herinnert Thijs zich. “Dan gingen we pas om een uur of één naar huis. Die sfeer van vriendschap, daar moet je naar streven. Dat heb ik altijd gedaan. Dan verhuizen muzikanten ook weleens mee met een dirigent. Zo is Ger Beckers, nu nog lid, met mij meegegaan van Heerlen naar Eygelshoven. We zochten ook altijd naar een formule om met solisten en de harmonie mooie concerten te geven, zoals met Janine Kitzen en Jack Vinders.”

Afscheid als eredirigent
Toen John Prevo in 2009 stopte als voorzitter, kwam er ook een einde aan het dirigentschap van Thijs bij de harmonie. Het klikte niet zo tussen hem en het nieuwe bestuur en dus werd afscheid van elkaar genomen. Maar niet nadat Thijs nog tot eredirigent werd benoemd vanwege zijn verdiensten voor de vereniging.

Zaterdag is hij dus weer terug op de bühne van het
Socio-Project, om het concert van zijn oude club op te luisteren. Een mooie muzikale avond, met na afloop een gezellige nazit. Precies zoals Thijs het zich van vroeger herinnert.

Foto: Thijs Zenden koestert nog altijd het prachtige fotoboek dat hij bij zijn afscheid in 2009 kreeg.